Problemy ziemi - spotkanie autorskie dr Zbigniew Bohdanowicz - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Spotkanie edukacyjne dla mieszkańców Gminna Biblioteka Publiczna w Przyłęku W ŚRODĘ, 18 GRUDNIA 2024 OD 10:00 DO 12:00 ZAPRASZAMY
"W „Klimatyczne ABC” znajdziemy cytat z Václava Havla: „Nadzieja nie oznacza przekonania, że coś skończy się dobrze – lecz pewność, że warto coś robić, bez względu na to, jakie będą rezultaty”"

Warsztaty kulinarne cz. 4 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Kreatywne wykorzystanie resztek po świętach – warsztaty kulinarne z Panią Magdaleną Sot-Szewczyk
Święta to czas obfitości, ale niestety także moment, w którym często zostaje nam mnóstwo jedzenia. Część z nas zmaga się z nadmiarem potraw, które nie zostały skonsumowane. Co zrobić z tymi resztkami, aby nie trafiły do kosza, a jednocześnie zaskoczyły nas nowymi, smakowitymi pomysłami? Odpowiedź znalazła się podczas ostatnich warsztatów kulinarnych z Panią Magdaleną Sot-Szewczyk, które koncentrowały się właśnie na tym temacie.
 Jak nie marnować jedzenia?
Warsztaty były świetną okazją, by nauczyć się, jak w kreatywny sposób wykorzystać pozostałości po świątecznych posiłkach. Uczestnicy mieli szansę poznać praktyczne przepisy, które nie tylko pozwalają zredukować marnowanie jedzenia, ale również wzbogacają nasze menu o nowe, ciekawe smaki. Część warsztatów składała się z prezentacji teoretycznej, a także z demonstracji przygotowania dań i wspólnego gotowania z uczestnikami.
Zioła w kuchni – zdrowie i smak w jednym!
Podczas spotkania Pani Magdalena przypomniała, jak ważne w codziennym gotowaniu są zioła i naturalne dodatki. Często zapominamy, że wokół nas rośnie wiele roślin, które doskonale sprawdzą się jako przyprawy. Wspomniano o ocet jabłkowy, sok z owoców czy zakwas buraczany, które nie tylko dodają smaku, ale również są źródłem cennych witamin i minerałów.
 Przepis na smalec z fasoli
Jednym z dań, które zaprezentowała prowadząca, była wegetariańska alternatywa dla tradycyjnego smalcu – smalec z fasoli. To proste w przygotowaniu danie może stanowić doskonały dodatek do pieczywa lub być wykorzystywane w innych potrawach. Oto przepis, który warto wypróbować:
Składniki:
- 400 g białej fasoli (np. Jaś, może być także fasola cannellini)
- 1 duża cebula
- 2 łyżki oleju roślinnego (np. oliwa z oliwek)
- 1-2 łyżeczki soli (do smaku)
- 1/2 łyżeczki pieprzu
- 1 łyżeczka majeranku (opcjonalnie)
- 1 łyżeczka wędzonej papryki (opcjonalnie)
- 2-3 ząbki czosnku (opcjonalnie)
Przygotowanie:
1.Przygotowanie fasoli: Odsącz fasolę z puszki, zachowując część zalewy, która może przydać się do uzyskania odpowiedniej konsystencji.
   2.Smażenie cebuli: Pokrój cebulę w drobną kostkę. Na patelni rozgrzej olej i smaż cebulę na średnim ogniu przez 10-15 minut, aż stanie się złocista i miękka. Jeśli chcesz, by cebula szybciej się skarmelizowała, dodaj odrobinę soli.
3.Przygotowanie smalcu: Do miski wrzuć fasolę, usmażoną cebulę, czosnek (jeśli go używasz) oraz przyprawy. Zmiksuj składniki na gładką masę za pomocą blendera ręcznego lub tradycyjnego. W razie potrzeby dodaj odrobinę wody z gotowania fasoli lub oleju kokosowego.
4.Finalne doprawienie: Spróbuj smalec i dopraw go do smaku solą, pieprzem oraz dodatkowymi przyprawami. Jeśli chcesz, by smak był bardziej „smalcowy”, możesz dodać więcej wędzonej papryki lub czosnku.
5.Przechowywanie: Gotowy smalec przełóż do słoika i przechowuj w lodówce. W chłodnym miejscu zgęstnieje, ale jeśli wolisz bardziej kremową konsystencję, wystarczy go lekko podgrzać przed użyciem.
Zakończenie warsztatów
W trakcie warsztatów uczestnicy mieli również okazję poznać nowe technologie, takie jak kody QR, które w przerwie poszukiwań w bibliotece umożliwiały zdobywanie wiedzy na temat zdrowego gotowania. Na zakończenie Pani Magdalena podziękowała wszystkim za aktywny udział i przekazała upominki – książki kucharskie „Czytaj skład. Gotuj z głową!” autorstwa Jagody Fabickiej i Katarzyny Rady, które na pewno będą inspiracją do dalszych kulinarnych eksperymentów.
 Podsumowanie
Warsztaty kulinarne z Panią Magdaleną Sot-Szewczyk to doskonała okazja, by poznać nowe pomysły na wykorzystanie resztek jedzenia, nauczyć się kreatywnego gotowania oraz odkrywać zdrowe, naturalne składniki. Jeśli chcesz, by Twoja kuchnia była bardziej ekologiczna i pełna smaku, warto inspirować się tymi przepisami i wskazówkami!

Warsztaty kulinarne cz. 3 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 Już po raz trzeci Pani dr Magdalena Sot-Szewczyk, ceniony dietetyk i ekspert w zakresie żywienia, wzięła udział w spotkaniu realizowanym w ramach projektu „Klimatycznie w Bibliotece”, którego celem jest propagowanie idei zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacji marnotrawstwa żywności. Podczas spotkania uczestnicy mieli okazję poznać skuteczne strategie i praktyczne wskazówki dotyczące wprowadzenia idei zero waste do codziennego życia, szczególnie w kontekście kuchni.
W ramach prelekcji Pani Magdalena zaprezentowała kilka inspirujących pomysłów na to, jak wykorzystać resztki żywności, które często lądują w koszu. Przykładem było przygotowanie pieczonych ziemniaków – prostego, a zarazem smacznego dania, które można łatwo wzbogacić o dodatki, by uniknąć marnotrawstwa.
Jednym z ciekawszych punktów wykładu była propozycja deseru – ciasta „Wet Nelly”, które zostało przygotowane z czerstwego pieczywa, suszonych i kandyzowanych owoców oraz przypraw takich jak cynamon, imbir i kardamon. To doskonały sposób na wykorzystanie składników, które często zostają w kuchni, zamiast wyrzucania ich.
Pani dr Sot-Szewczyk podzieliła się także praktycznymi poradami na temat wzbogacenia smaku codziennych napojów, takich jak herbata. Proponowała, by do zwykłej czarnej herbaty dodać suszone jabłka, śliwki, żurawinę, kilka plastrów pomarańczy i szczyptę cynamonu. Tak przygotowana herbata zyska nie tylko na smaku, ale również na wartościach zdrowotnych, stając się doskonałym napojem na zimowe wieczory.
W czasie spotkania Pani Magdalena podkreśliła również znaczenie naturalnych przypraw i dodatków w kuchni. Zamiast sięgać po gotowe, często przetworzone produkty, warto wprowadzać do swojej diety składniki, które można samodzielnie przygotować, takie jak ocet jabłkowy, sok czy zakwas buraczany. Tego rodzaju naturalne dodatki nie tylko poprawiają smak potraw, ale także stanowią cenne źródło witamin i minerałów, które mają korzystny wpływ na zdrowie.

Spotkanie autorskie z Beatą Podsiadło - „Mydło i mazidło” w Bibliotece KPO

W Bibliotece odbyło się wyjątkowe spotkanie , które połączyło literaturę z rękodziełem. Mieszkańcy mieli okazję wziąć udział w spotkaniu autorskim z Beatą Podsiadło, współautorką książki „Mydło i mazidło”. To wydarzenie było nie tylko okazją do rozmowy o książce, ale także szansą na naukę i wymianę doświadczeń w temacie tworzenia naturalnych kosmetyków i środków czystości.  Warsztaty poświęcone były tworzeniu naturalnych środków czystości oraz kosmetyków, w tym mydeł, szamponów i pomadek. To była doskonała okazja do zgłębienia tajników ekologicznego rękodzieła, które wciąż cieszy się rosnącą popularnością wśród osób szukających alternatyw dla produktów dostępnych na rynku.
Część warsztatowa skupiła się na tradycyjnym sposobie tworzenia środków czystości z mydła potasowego. Uczestnicy warsztatów dowiedzieli się, jak przygotować własne mydło, jakie składniki są niezbędne, by stworzyć skuteczny i bezpieczny produkt, oraz które oleje i zioła warto wykorzystywać, by poprawić właściwości mydeł i nadać im przyjemny zapach.
Z okazji Mikołajek każda z uczestniczek miała okazję stworzyć także własny, naturalny ziołowy szampon oraz pomadkę lub perfumetkę – doskonałe pomysły na ekologiczne, ręcznie robione prezenty lub produkty do codziennego użytku. Beata Podsiadło dzieliła się cennymi wskazówkami i sekretami, dzięki którym nawet początkujący uczestnicy mogli z powodzeniem stworzyć swoje kosmetyki.
Te warsztaty to nie tylko świetna okazja do nauki, ale także inspiracja do dalszego zgłębiania pasji związanej z ekologicznymi, naturalnymi produktami. Beata Podsiadło po raz kolejny udowodniła, jak wiele przyjemności i satysfakcji może dać tworzenie własnych, zdrowych kosmetyków i środków czystości w zgodzie z naturą.
Mamy nadzieję, że uczestnicy warsztatów poczuli się zainspirowani do eksperymentowania z naturalnymi produktami w swoich domach. To był dzień pełen kreatywności, ekologicznej pasji i mikołajkowego uroku!

Żyjemy zgodnie z porami roku cz. 4 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

W Bibliotece odbyły się fascynujące warsztaty prowadzone przez Justynę Pargieło, która zabrała uczestników w świat tradycji ziołolecznictwa. Pani Justyna mówiła o zbieraniu, suszeniu i przechowywaniu ziół, wykorzystując „Zielnik Syreniusza” – jeden z najstarszych zielników, wydany w 1613 roku w Krakowie. Skupiła się na leczeniu chorób za pomocą ziół, które były stosowane w dawnej Polsce, oraz na tym, jak te metody są potwierdzane współczesną medycyną.
Warsztaty miały szczególny klimat, ponieważ prowadząca poświęciła uwagę wykorzystaniu maku i konopi w tradycjach bożonarodzeniowych. Uczestnicy dowiedzieli się, jak te rośliny były obecne w kuchni i obyczajach świątecznych. Na koniec wspólnie z panią Justyną tłoczyli olej z maku i konopi oraz przygotowywali sól makową z wytłoczyn i placuszki z wytłoczyn konopnych. Wszystko zgodnie z zasadą, że w kuchni nic nie powinno się marnować!

Warsztaty plecionkarskie cz. 2 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 Drugie warsztaty plecionkarskie – Dokończenie wyplatania boków kosza kabłącoka
W Bibliotece odbyły się drugie warsztaty plecionkarskie, które skupiały się na dokończeniu wyplatania boków kosza kabłącoka – tradycyjnego kosza noszonego na biodrze lub stawianego pod ścianą. To kontynuacja wspaniałej przygody z rzemiosłem, które ma swoje korzenie w polskiej tradycji i kulturze.
W trakcie drugiego dnia warsztatów uczestnicy pracowali nad wypleceniem boków kosza, czyli tzw. wasztu. Na tym etapie kluczowe stało się zastosowanie techniki zwanej „obginką”, która pozwala na nadanie odpowiedniej formy koszowi. To precyzyjny etap, w którym ręce plecionkarza muszą współpracować z materiałem, by zachować proporcje i zapewnić trwałość całej konstrukcji.
„Obginka do kabłąka” to technika, która pozwala na stabilizację kształtu kosza, a po jej wykonaniu kolejnym krokiem jest „opłata” – splot z dwóch skrzyżowanych prętów, który zamyka dno kosza. Na samym końcu, kosz zyskuje swój charakterystyczny wygląd dzięki tzw. „załomówce” – finalnemu wykończeniu, które nadaje koszowi ostateczny kształt i stabilność.
Kosz kabłącok, który uczestnicy warsztatów tworzyli, ma swoje specjalne miejsce w kulturze ludowej. Jest noszony na biodrze, co sprawia, że jest bardzo praktyczny w codziennym użytkowaniu, ale jednocześnie ma także swoje miejsce jako element dekoracyjny w domach. Wykonanie go własnoręcznie to nie tylko powrót do tradycji, ale także okazja do nauki cierpliwości, precyzji i rzemiosła.
Podczas warsztatów plecionkarze chętnie dzielili się swoimi doświadczeniami, używając specjalistycznych określeń, jak „obginka do stojoka”, które świadczą o głębokiej wiedzy i praktyce w tym pięknym, tradycyjnym zawodzie. To była niezapomniana okazja, by zanurzyć się w świecie plecionkarstwa i poznać techniki, które przez pokolenia były przekazywane z ust do ust.
Zakończenie warsztatów to nie tylko gotowy kosz, ale także satysfakcja z tworzenia czegoś z niczego, połączenie natury, rzemiosła i pasji do pracy ręcznej. Uczestnicy wyszli z warsztatów z poczuciem, że stworzyli coś wyjątkowego – kawałek polskiej tradycji, który może służyć im przez lata.

 

W Bibliotece odbyły się niezwykłe warsztaty plecionkarskie, które przeniosły uczestników do świata tradycyjnego rzemiosła. Tematem warsztatów było wyplatanie kosza kabłącoka – charakterystycznego dla polskiej wsi kosza noszonego na biodrze, używanego do przenoszenia różnych przedmiotów. To nie tylko powrót do przeszłości, ale także doskonała okazja, by poznać i przyswoić starodawną technikę wyplatania.
Warsztaty rozpoczęły się od zapoznania uczestników z historią kosza kabłącoka oraz metodą plecionkarską, która jest jednym z najstarszych rzemiosł ludowych w Polsce. Kosz kabłącok, znany również z regionalnych tradycji, jest wykonany z naturalnych materiałów, takich jak wiklina, trzcina czy młode gałęzie, które nadają koszowi elastyczność i trwałość.
Prowadzący warsztaty szczegółowo omówił etapy pracy nad koszem. Uczestnicy poznali pierwsze kroki plecionkarstwa, począwszy od przygotowania materiałów, przez techniki plecenia dna, aż po wyplatanie boków kosza, czyli tzw. wasztu. W trakcie zajęć nauczyli się, jak odpowiednio dobierać materiały, jak formować sploty i jak zachować proporcje, by kosz był zarówno funkcjonalny, jak i estetyczny.
Najważniejszą częścią warsztatów było zapoznanie uczestników z tzw. „obginką” – techniką, która pozwala na nadanie formy koszowi i stabilizację jego kształtu. To moment, w którym kosz zaczyna nabierać ostatecznego wyglądu, a ręce plecionkarza precyzyjnie formują jego boki. Dzięki instrukcjom prowadzącego, każdy uczestnik mógł wykonać swój kawałek pracy, a po kilku godzinach warsztatów zobaczyć, jak ich kosz nabiera kształtu i charakteru.
Podczas warsztatów uczestnicy nie tylko nauczyli się plecionkarstwa, ale także zyskali wiedzę o tradycjach związanych z tą techniką. Kosz kabłącok, choć dziś rzadziej spotykany, wciąż pozostaje symbolem rzemiosła i codziennego życia na polskiej wsi. Jego praktyczność i prostota sprawiają, że wciąż jest ceniony przez osoby, które szukają alternatywy dla nowoczesnych produktów, a przy tym cenią naturalne i ekologiczne rozwiązania.
Te warsztaty to doskonała okazja, by odkryć pasję do tradycyjnego rzemiosła i przywrócić do życia techniki, które przez wieki były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Uczestnicy wyszli z warsztatów nie tylko z wiedzą, ale także z własnoręcznie wykonanym koszem kabłącokiem – symbolem ich pracy, cierpliwości i twórczości.
Serdecznie zapraszamy na kolejne warsztaty, podczas których będziemy kontynuować naukę plecionkarstwa.

Warsztaty "Klimatycznie w bibliotece" w Grabowie nad Wisłą - KPO 2024

   

 Zajęcia edukacyjne na temat zrównoważonego rozwoju połączone z możliwością własnoręcznego wykonania pięknego ogrodu w słoiku to ciekawy i praktyczny sposób na przekazanie dzieciom i młodzieży wiedzy na temat globalnych problemów, takich jak zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska, utrata bioróżnorodności.
    Zajęcia edukacyjne na temat zrównoważonego rozwoju połączone z możliwością własnoręcznego wykonania pięknego ogrodu w słoiku to ciekawy i praktyczny sposób na przekazanie dzieciom i młodzieży wiedzy na temat globalnych problemów, takich jak zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska, utrata bioróżnorodności. Na dzisiejszym spotkaniu, w którym uczesniczyli uczniowie z Publicznej Szkoły Podstawowej w Łaguszowie  zostały omówione główne zagadnienia dotyczące  ochrony środowiska, sprawiedliwości społecznej i rozwoju gospodarczego. Przygotowane na tę okazję prezentacja, ćwiczenia i zadania do wykonania z wykorzystaniem dostępnej literatury pozwoliły w sposób praktyczny spojrzeć na ten temat i zrozumieć jak każdy z nas może przyczynić się do poprawy sytuacji z którą boryka się cały świat. Uczestnikom spotkania nie obce są takie pojecia jak: głód, ubóstwo, brak wody, kataklizmy, nadmierna emisja spalin czy nierówności społeczne. Dzisiejsza lekcja dodatkowo poszerzyła ich wiedzę o to, jak możemy pomóc przeciwdziałać tym zjawiskom, a tego typu zajęcia łączące zabawę z nauką pomagają zrozumieć, jak ważne jest dbanie o naszą planetę, nawet na małą skalę.
    

Druga część spotkania miała charakter warsztatowy. Młodzież pod okiem instruktorki wykonywała samodzielnie ogród w słoiku, będący przykładem  miniaturowego ekosystemu, w którym rośliny rosną w zamkniętym szklanym naczyniu, co umożliwia im samodzielne regulowanie wilgotności i temperatury. W trakcie pracy toczyła się dyskusja o tym, jak mały ogród w słoiku może być symbolem zrównoważonego rozwoju i jakie praktyki ekologiczne można wprowadzić na co dzień (np. oszczędność wody, recykling).

Na zakończenie, zadowoleni z efektów swojej pracy, bogatsi o wiedzę na temat zróżnicowanego rozwoju wszyscy uczestnicy zapozowali do wspólnego zdjęcia na placu przy nowo powstałej ścieżce edukacyjnej.

Żyjemy zgodnie z porami roku cz.3 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Tworzenie kadzidła i jego palenie wymaga kilku kluczowych elementów, które umożliwiają zarówno przygotowanie kadzidła, jak i jego skuteczne palenie. W zależności od rodzaju kadzidła (np. ziołowe, roślinne, żywiczne), składniki i akcesoria mogą się różnić, ale poniżej przedstawiam niezbędne rzeczy, które będą potrzebne do procesu przygotowania i palenia kadzidła.
Węgielek trybularzowy (węgielki do kadzidła):

• Węgielki trybularzowe są specjalnymi węgielkami do palenia kadzideł. Są to małe kostki węgla, które zapalają się i umożliwiają równomierne palenie kadzidła. Węgielki te, po zapaleniu, stają się gorące i emitują odpowiednią temperaturę, pozwalając na uwolnienie dymu z roślin, ziół lub żywic.

• Zastosowanie: Węgielek trybularzowy jest używany głównie do palenia suchych ziół, proszków lub żywic. Po zapaleniu, węgielki rozgrzewają substancje, wydzielając dym, który działa oczyszczająco, ochronnie lub relaksująco, w zależności od użytych składników.

Żywice (np. kadzidło, mirra, mastyk):

• Żywice roślinne to naturalne substancje pozyskiwane z drzew, które mają bardzo intensywny zapach. Najczęściej stosowane żywice to kadzidło (Boswellia), mirra (Commiphora)  czy mastyk. Żywice te są cenione za swoje właściwości oczyszczające, ochronne i duchowe.

• Zastosowanie: Żywice są jednym z głównych składników kadzideł. Można je palić samodzielnie lub zmieszać z innymi ziołami, aby wzmocnić ich działanie.

Można stworzyć pęczki z suszonych ziół, które będą się palić samodzielnie. Zioła należy związać nicią lub sznurkiem, formując małe wiązki. Następnie można je zapalić, trzymając nad płomieniem i powoli pozwalać na ich palenie się przez 30 sekund do 1 minuty, następnie należy zdmuchną ogień i pozwolić się tlić ziołom w pęczku i okadzać pomieszczenie, dom lub gospodarstwo..

Pierwszym i podstawowym żródłem na kadzidła jest piołun pospolity (Artemisia absinthium) - tradycyjny środek wykorzystywany w różnych kulturach do celów rytualnych, oczyszczających oraz leczniczych. Piołun pospolity jest znany ze swoich właściwości aromatycznych i ma działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwwirusowe. W tradycji ludowej, kadzidło z piołunu używane było do oczyszczania pomieszczeń z negatywnej energii, a także w obrzędach związanych z ochroną przed złymi duchami.
Kadzidło z wrotycza (Tanacetum vulgare) może być używane w celach oczyszczających, ochronnych, a także w aromaterapii. Wrotycz, znany również jako tanacetum, to roślina o charakterystycznym zapachu, która od wieków była wykorzystywana w medycynie ludowej oraz w rytuałach. Jego dym ma specyficzne właściwości, które są cenione w wielu kulturach. Kadzidło z tej rosliny usuwa z domu  robaki, chroni od wampirów i demonów oraz wampirów energetycznych oraz nieporządanej energii.
Kora brzozy zawdzięcza swoją wyjątkową, białą barwę obecności betuliny, czyli substancji o działania przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym. To dzięki zawartości tego związku można wyeliminować gronkowca złocistego z dróg oddechowych, wdychając dym z gałązek brzozy.
Czarny bez (Sambucus nigra) jest jednym z najstarszych i najbardziej szanowanych krzewów, a jego znaczenie w tradycjach ludowych, medycynie i wierzeniach jest ogromne. Uważany jest za roślinę o silnym ładunku symboliczno-magicznym i leczniczym, co nadaje mu status "świętego" krzewu w różnych częściach świata. Łaczy świat rzeczywisty ze światem zmarłych.

Aby stworzyć własne kadzidło z czarnego bzu, można wykorzystać suszone części rośliny, w tym gałązki, kwiaty lub liście. Właściwości kadzidła: oczyszczanie przestrzeni z negatywnych energii, jak i z "złych fluidów",  wprowadzenie harmonii, równowagi oraz spokoju w otoczeniu. Właściwości lecznicze: dym z czarnego bzu może również mieć działanie oczyszczające drogi oddechowe i wspomagać leczenie chorób układu oddechowego. Działanie uspokajające: Dym z czarnego bzu jest również wykorzystywany w aromaterapii. Uważa się, że ma on właściwości kojące, uspokajające i relaksujące, pomagając w redukcji stresu i napięcia, sprzyjając równocześnie lepszej koncentracji.
Lipa jest jednym z najważniejszych drzew ochronnych w kulturze słowiańskiej i innych tradycjach. Uważana za drzewo sprzyjające harmonii, pokoju i miłości, lipa chroni dom i jego mieszkańców przed złymi duchami i negatywnymi wpływami. Palenie kadzideł z kwiatów lipy, sadzenie tego drzewa w ogrodzie oraz wykorzystywanie go w rytuałach ochronnych ma głęboko zakorzenione znaczenie w tradycji ludowej, a jej właściwości lecznicze dodatkowo sprawiają, że jest to roślina ceniona zarówno w magii, jak i w medycynie.
Kadzidło z dziewanny działa silnie oczyszczająco, zarówno w sensie energetycznym, jak i fizycznym. Dym z palonej dziewanny stosujemy do oczyszczania pomieszczeń z negatywnych energii, złych mocy oraz niepożądanych wpływów. W tradycjach ludowych uważano, że dym z tej rośliny może odstraszać złe duchy, negatywne energie oraz nieszczęścia. Jeśli w domu często są kłótnie i nieporozumienia warto okadzić dom z zewnątrz i wewnątrz.
Kadzidło z białporka jest znane z działania oczyszczającego, zarówno w sensie fizycznym (wspomaga detoksykację organizmu), jak i energetycznym (usuwa negatywne energie z przestrzeni). Jego dym mógłby być używany do oczyszczania pomieszczeń z niepożądanych wpływów, podobnie jak inne rośliny i grzyby o właściwościach ochronnych, np. szałwia. Białoporek ma działanie uspokajające i wspomaga harmonię w otoczeniu. Może pomóc w osiągnięciu głębszego stanu relaksu i koncentracji. Z uwagi na swoje właściwości ochronne, dym z białoporka może służyć jako bariera przed negatywnymi energiami i złymi duchami.
Kadzidła nie tylko pachną pięknie, ale także mają pozytywny wpływ na nasze samopoczucie i otoczenie. Natomiast malowanie dymem to połączenie sztuki, natury i magii, w której wykorzystuje ulotną i nietrwałą materię.

Warsztaty kulinarne cz.2 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Na spotkaniu z dr Magdaleną Sot-Szewczyk  dietetykiem, ekspertem do spraw żywienia i żywności uczestnicy rozmawiali o marnowaniu żywności na świecie, w Polsce i w ich własnych gospodarstwach domowych. Marnowanie żywności jest globalnym problemem, który wywołuje skutki zdrowotne, społeczne i ekonomiczne. W Polsce, według danych z badań prowadzonych przez instytucje takie jak Federacja Polskich Banków Żywności, rocznie marnuje się około 5 milionów ton żywności.

Przyczyny marnowania żywności

1. Nadmierne zakupy: Konsumenci często kupują więcej, niż potrzebują, co prowadzi do psucia się produktów.
2. Zły sposób przechowywania: Niewłaściwe magazynowanie żywności może skrócić jej trwałość.
3. Estetyczne przepisy: Wysokie wymagania co do stosowania produktów spożywczych, które mogą zakazać stosowania produktów spożywczych i owoców.
4.  Niewykorzystanie resztek: Brak umiejętności zarządzania nadwyżkami żywności w domach. 

Konsekwencje

1. Ekologiczne: Marnowana ilość odpadów organicznych, wiąże się z kosztami tj. transport i utylizacja, co zwiększa emisję gazów cieplarnianych.
2. Społeczne: Wyrzucenie żywności, która mogłaby być przekazana osobom i rodzinom w trudnej sytuacji finansowej.
3. Ekonomiczne: Marnowanie żywności oznacza straty wynikające z jej produkcji i dystrybucji.

Działanie na rzecz ograniczenia marnowania żywności

1. Kampanie edukacyjne: Inicjatywy takie jak „Nie marnuj jedzenia. Podziel się” podnoszące świadomość i konsekwencje konsumpcjonizmu.
2. Banki Żywności: Organizacje te przekazują niesprzedane produkty potrzebującym, co zmniejsza straty.
3. Regulacje prawne: W niektórych krajach wprowadzono nakazy przekazania niesprzedanej żywności na cele charytatywne, co oznacza, że ​​jest to możliwe również w Polsce.

Co robić, by nie marnować żywności?

• Planuj zakupy i przygotowuj listy.
• Skorzystaj z aplikacji pomagających monitorować daty produktów (np. Too Good To Go).
• Kreatywnie wykorzystuj resztki w kuchni.

W Polsce świadomość marnowania żywności rośnie. Rząd, wspólnie z organizacjami ekologicznymi, pracuje nad inicjatywami mającymi na celu redukcję odpadów i ulepszenie systemów recyklingu. Kampanie publiczne koncentrują się na lepszym zarządzaniu żywnością, od właściwych wielkości porcji po edukowanie konsumentów na temat bardziej efektywnego przechowywania żywności i kreatywnego wykorzystywania resztek.

W trakcie wykładu uczestniczki mogły się zapoznać z literaturą dostępną w bibliotece mówiącą o zdrowym i oszczędnym gotowaniu. Po części teoretycznej przyszedł czas na praktykę i przygotowanie potraw z wykorzystaniem wszystkich zakupionych składników.