Warsztaty plecionkarskie cz. 2 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 Drugie warsztaty plecionkarskie – Dokończenie wyplatania boków kosza kabłącoka
W Bibliotece odbyły się drugie warsztaty plecionkarskie, które skupiały się na dokończeniu wyplatania boków kosza kabłącoka – tradycyjnego kosza noszonego na biodrze lub stawianego pod ścianą. To kontynuacja wspaniałej przygody z rzemiosłem, które ma swoje korzenie w polskiej tradycji i kulturze.
W trakcie drugiego dnia warsztatów uczestnicy pracowali nad wypleceniem boków kosza, czyli tzw. wasztu. Na tym etapie kluczowe stało się zastosowanie techniki zwanej „obginką”, która pozwala na nadanie odpowiedniej formy koszowi. To precyzyjny etap, w którym ręce plecionkarza muszą współpracować z materiałem, by zachować proporcje i zapewnić trwałość całej konstrukcji.
„Obginka do kabłąka” to technika, która pozwala na stabilizację kształtu kosza, a po jej wykonaniu kolejnym krokiem jest „opłata” – splot z dwóch skrzyżowanych prętów, który zamyka dno kosza. Na samym końcu, kosz zyskuje swój charakterystyczny wygląd dzięki tzw. „załomówce” – finalnemu wykończeniu, które nadaje koszowi ostateczny kształt i stabilność.
Kosz kabłącok, który uczestnicy warsztatów tworzyli, ma swoje specjalne miejsce w kulturze ludowej. Jest noszony na biodrze, co sprawia, że jest bardzo praktyczny w codziennym użytkowaniu, ale jednocześnie ma także swoje miejsce jako element dekoracyjny w domach. Wykonanie go własnoręcznie to nie tylko powrót do tradycji, ale także okazja do nauki cierpliwości, precyzji i rzemiosła.
Podczas warsztatów plecionkarze chętnie dzielili się swoimi doświadczeniami, używając specjalistycznych określeń, jak „obginka do stojoka”, które świadczą o głębokiej wiedzy i praktyce w tym pięknym, tradycyjnym zawodzie. To była niezapomniana okazja, by zanurzyć się w świecie plecionkarstwa i poznać techniki, które przez pokolenia były przekazywane z ust do ust.
Zakończenie warsztatów to nie tylko gotowy kosz, ale także satysfakcja z tworzenia czegoś z niczego, połączenie natury, rzemiosła i pasji do pracy ręcznej. Uczestnicy wyszli z warsztatów z poczuciem, że stworzyli coś wyjątkowego – kawałek polskiej tradycji, który może służyć im przez lata.

 

W Bibliotece odbyły się niezwykłe warsztaty plecionkarskie, które przeniosły uczestników do świata tradycyjnego rzemiosła. Tematem warsztatów było wyplatanie kosza kabłącoka – charakterystycznego dla polskiej wsi kosza noszonego na biodrze, używanego do przenoszenia różnych przedmiotów. To nie tylko powrót do przeszłości, ale także doskonała okazja, by poznać i przyswoić starodawną technikę wyplatania.
Warsztaty rozpoczęły się od zapoznania uczestników z historią kosza kabłącoka oraz metodą plecionkarską, która jest jednym z najstarszych rzemiosł ludowych w Polsce. Kosz kabłącok, znany również z regionalnych tradycji, jest wykonany z naturalnych materiałów, takich jak wiklina, trzcina czy młode gałęzie, które nadają koszowi elastyczność i trwałość.
Prowadzący warsztaty szczegółowo omówił etapy pracy nad koszem. Uczestnicy poznali pierwsze kroki plecionkarstwa, począwszy od przygotowania materiałów, przez techniki plecenia dna, aż po wyplatanie boków kosza, czyli tzw. wasztu. W trakcie zajęć nauczyli się, jak odpowiednio dobierać materiały, jak formować sploty i jak zachować proporcje, by kosz był zarówno funkcjonalny, jak i estetyczny.
Najważniejszą częścią warsztatów było zapoznanie uczestników z tzw. „obginką” – techniką, która pozwala na nadanie formy koszowi i stabilizację jego kształtu. To moment, w którym kosz zaczyna nabierać ostatecznego wyglądu, a ręce plecionkarza precyzyjnie formują jego boki. Dzięki instrukcjom prowadzącego, każdy uczestnik mógł wykonać swój kawałek pracy, a po kilku godzinach warsztatów zobaczyć, jak ich kosz nabiera kształtu i charakteru.
Podczas warsztatów uczestnicy nie tylko nauczyli się plecionkarstwa, ale także zyskali wiedzę o tradycjach związanych z tą techniką. Kosz kabłącok, choć dziś rzadziej spotykany, wciąż pozostaje symbolem rzemiosła i codziennego życia na polskiej wsi. Jego praktyczność i prostota sprawiają, że wciąż jest ceniony przez osoby, które szukają alternatywy dla nowoczesnych produktów, a przy tym cenią naturalne i ekologiczne rozwiązania.
Te warsztaty to doskonała okazja, by odkryć pasję do tradycyjnego rzemiosła i przywrócić do życia techniki, które przez wieki były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Uczestnicy wyszli z warsztatów nie tylko z wiedzą, ale także z własnoręcznie wykonanym koszem kabłącokiem – symbolem ich pracy, cierpliwości i twórczości.
Serdecznie zapraszamy na kolejne warsztaty, podczas których będziemy kontynuować naukę plecionkarstwa.

Warsztaty "Klimatycznie w bibliotece" w Grabowie nad Wisłą - KPO 2024

   

 Zajęcia edukacyjne na temat zrównoważonego rozwoju połączone z możliwością własnoręcznego wykonania pięknego ogrodu w słoiku to ciekawy i praktyczny sposób na przekazanie dzieciom i młodzieży wiedzy na temat globalnych problemów, takich jak zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska, utrata bioróżnorodności.
    Zajęcia edukacyjne na temat zrównoważonego rozwoju połączone z możliwością własnoręcznego wykonania pięknego ogrodu w słoiku to ciekawy i praktyczny sposób na przekazanie dzieciom i młodzieży wiedzy na temat globalnych problemów, takich jak zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska, utrata bioróżnorodności. Na dzisiejszym spotkaniu, w którym uczesniczyli uczniowie z Publicznej Szkoły Podstawowej w Łaguszowie  zostały omówione główne zagadnienia dotyczące  ochrony środowiska, sprawiedliwości społecznej i rozwoju gospodarczego. Przygotowane na tę okazję prezentacja, ćwiczenia i zadania do wykonania z wykorzystaniem dostępnej literatury pozwoliły w sposób praktyczny spojrzeć na ten temat i zrozumieć jak każdy z nas może przyczynić się do poprawy sytuacji z którą boryka się cały świat. Uczestnikom spotkania nie obce są takie pojecia jak: głód, ubóstwo, brak wody, kataklizmy, nadmierna emisja spalin czy nierówności społeczne. Dzisiejsza lekcja dodatkowo poszerzyła ich wiedzę o to, jak możemy pomóc przeciwdziałać tym zjawiskom, a tego typu zajęcia łączące zabawę z nauką pomagają zrozumieć, jak ważne jest dbanie o naszą planetę, nawet na małą skalę.
    

Druga część spotkania miała charakter warsztatowy. Młodzież pod okiem instruktorki wykonywała samodzielnie ogród w słoiku, będący przykładem  miniaturowego ekosystemu, w którym rośliny rosną w zamkniętym szklanym naczyniu, co umożliwia im samodzielne regulowanie wilgotności i temperatury. W trakcie pracy toczyła się dyskusja o tym, jak mały ogród w słoiku może być symbolem zrównoważonego rozwoju i jakie praktyki ekologiczne można wprowadzić na co dzień (np. oszczędność wody, recykling).

Na zakończenie, zadowoleni z efektów swojej pracy, bogatsi o wiedzę na temat zróżnicowanego rozwoju wszyscy uczestnicy zapozowali do wspólnego zdjęcia na placu przy nowo powstałej ścieżce edukacyjnej.

Żyjemy zgodnie z porami roku cz.3 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Tworzenie kadzidła i jego palenie wymaga kilku kluczowych elementów, które umożliwiają zarówno przygotowanie kadzidła, jak i jego skuteczne palenie. W zależności od rodzaju kadzidła (np. ziołowe, roślinne, żywiczne), składniki i akcesoria mogą się różnić, ale poniżej przedstawiam niezbędne rzeczy, które będą potrzebne do procesu przygotowania i palenia kadzidła.
Węgielek trybularzowy (węgielki do kadzidła):

• Węgielki trybularzowe są specjalnymi węgielkami do palenia kadzideł. Są to małe kostki węgla, które zapalają się i umożliwiają równomierne palenie kadzidła. Węgielki te, po zapaleniu, stają się gorące i emitują odpowiednią temperaturę, pozwalając na uwolnienie dymu z roślin, ziół lub żywic.

• Zastosowanie: Węgielek trybularzowy jest używany głównie do palenia suchych ziół, proszków lub żywic. Po zapaleniu, węgielki rozgrzewają substancje, wydzielając dym, który działa oczyszczająco, ochronnie lub relaksująco, w zależności od użytych składników.

Żywice (np. kadzidło, mirra, mastyk):

• Żywice roślinne to naturalne substancje pozyskiwane z drzew, które mają bardzo intensywny zapach. Najczęściej stosowane żywice to kadzidło (Boswellia), mirra (Commiphora)  czy mastyk. Żywice te są cenione za swoje właściwości oczyszczające, ochronne i duchowe.

• Zastosowanie: Żywice są jednym z głównych składników kadzideł. Można je palić samodzielnie lub zmieszać z innymi ziołami, aby wzmocnić ich działanie.

Można stworzyć pęczki z suszonych ziół, które będą się palić samodzielnie. Zioła należy związać nicią lub sznurkiem, formując małe wiązki. Następnie można je zapalić, trzymając nad płomieniem i powoli pozwalać na ich palenie się przez 30 sekund do 1 minuty, następnie należy zdmuchną ogień i pozwolić się tlić ziołom w pęczku i okadzać pomieszczenie, dom lub gospodarstwo..

Pierwszym i podstawowym żródłem na kadzidła jest piołun pospolity (Artemisia absinthium) - tradycyjny środek wykorzystywany w różnych kulturach do celów rytualnych, oczyszczających oraz leczniczych. Piołun pospolity jest znany ze swoich właściwości aromatycznych i ma działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwwirusowe. W tradycji ludowej, kadzidło z piołunu używane było do oczyszczania pomieszczeń z negatywnej energii, a także w obrzędach związanych z ochroną przed złymi duchami.
Kadzidło z wrotycza (Tanacetum vulgare) może być używane w celach oczyszczających, ochronnych, a także w aromaterapii. Wrotycz, znany również jako tanacetum, to roślina o charakterystycznym zapachu, która od wieków była wykorzystywana w medycynie ludowej oraz w rytuałach. Jego dym ma specyficzne właściwości, które są cenione w wielu kulturach. Kadzidło z tej rosliny usuwa z domu  robaki, chroni od wampirów i demonów oraz wampirów energetycznych oraz nieporządanej energii.
Kora brzozy zawdzięcza swoją wyjątkową, białą barwę obecności betuliny, czyli substancji o działania przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym. To dzięki zawartości tego związku można wyeliminować gronkowca złocistego z dróg oddechowych, wdychając dym z gałązek brzozy.
Czarny bez (Sambucus nigra) jest jednym z najstarszych i najbardziej szanowanych krzewów, a jego znaczenie w tradycjach ludowych, medycynie i wierzeniach jest ogromne. Uważany jest za roślinę o silnym ładunku symboliczno-magicznym i leczniczym, co nadaje mu status "świętego" krzewu w różnych częściach świata. Łaczy świat rzeczywisty ze światem zmarłych.

Aby stworzyć własne kadzidło z czarnego bzu, można wykorzystać suszone części rośliny, w tym gałązki, kwiaty lub liście. Właściwości kadzidła: oczyszczanie przestrzeni z negatywnych energii, jak i z "złych fluidów",  wprowadzenie harmonii, równowagi oraz spokoju w otoczeniu. Właściwości lecznicze: dym z czarnego bzu może również mieć działanie oczyszczające drogi oddechowe i wspomagać leczenie chorób układu oddechowego. Działanie uspokajające: Dym z czarnego bzu jest również wykorzystywany w aromaterapii. Uważa się, że ma on właściwości kojące, uspokajające i relaksujące, pomagając w redukcji stresu i napięcia, sprzyjając równocześnie lepszej koncentracji.
Lipa jest jednym z najważniejszych drzew ochronnych w kulturze słowiańskiej i innych tradycjach. Uważana za drzewo sprzyjające harmonii, pokoju i miłości, lipa chroni dom i jego mieszkańców przed złymi duchami i negatywnymi wpływami. Palenie kadzideł z kwiatów lipy, sadzenie tego drzewa w ogrodzie oraz wykorzystywanie go w rytuałach ochronnych ma głęboko zakorzenione znaczenie w tradycji ludowej, a jej właściwości lecznicze dodatkowo sprawiają, że jest to roślina ceniona zarówno w magii, jak i w medycynie.
Kadzidło z dziewanny działa silnie oczyszczająco, zarówno w sensie energetycznym, jak i fizycznym. Dym z palonej dziewanny stosujemy do oczyszczania pomieszczeń z negatywnych energii, złych mocy oraz niepożądanych wpływów. W tradycjach ludowych uważano, że dym z tej rośliny może odstraszać złe duchy, negatywne energie oraz nieszczęścia. Jeśli w domu często są kłótnie i nieporozumienia warto okadzić dom z zewnątrz i wewnątrz.
Kadzidło z białporka jest znane z działania oczyszczającego, zarówno w sensie fizycznym (wspomaga detoksykację organizmu), jak i energetycznym (usuwa negatywne energie z przestrzeni). Jego dym mógłby być używany do oczyszczania pomieszczeń z niepożądanych wpływów, podobnie jak inne rośliny i grzyby o właściwościach ochronnych, np. szałwia. Białoporek ma działanie uspokajające i wspomaga harmonię w otoczeniu. Może pomóc w osiągnięciu głębszego stanu relaksu i koncentracji. Z uwagi na swoje właściwości ochronne, dym z białoporka może służyć jako bariera przed negatywnymi energiami i złymi duchami.
Kadzidła nie tylko pachną pięknie, ale także mają pozytywny wpływ na nasze samopoczucie i otoczenie. Natomiast malowanie dymem to połączenie sztuki, natury i magii, w której wykorzystuje ulotną i nietrwałą materię.

Warsztaty kulinarne cz.2 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Na spotkaniu z dr Magdaleną Sot-Szewczyk  dietetykiem, ekspertem do spraw żywienia i żywności uczestnicy rozmawiali o marnowaniu żywności na świecie, w Polsce i w ich własnych gospodarstwach domowych. Marnowanie żywności jest globalnym problemem, który wywołuje skutki zdrowotne, społeczne i ekonomiczne. W Polsce, według danych z badań prowadzonych przez instytucje takie jak Federacja Polskich Banków Żywności, rocznie marnuje się około 5 milionów ton żywności.

Przyczyny marnowania żywności

1. Nadmierne zakupy: Konsumenci często kupują więcej, niż potrzebują, co prowadzi do psucia się produktów.
2. Zły sposób przechowywania: Niewłaściwe magazynowanie żywności może skrócić jej trwałość.
3. Estetyczne przepisy: Wysokie wymagania co do stosowania produktów spożywczych, które mogą zakazać stosowania produktów spożywczych i owoców.
4.  Niewykorzystanie resztek: Brak umiejętności zarządzania nadwyżkami żywności w domach. 

Konsekwencje

1. Ekologiczne: Marnowana ilość odpadów organicznych, wiąże się z kosztami tj. transport i utylizacja, co zwiększa emisję gazów cieplarnianych.
2. Społeczne: Wyrzucenie żywności, która mogłaby być przekazana osobom i rodzinom w trudnej sytuacji finansowej.
3. Ekonomiczne: Marnowanie żywności oznacza straty wynikające z jej produkcji i dystrybucji.

Działanie na rzecz ograniczenia marnowania żywności

1. Kampanie edukacyjne: Inicjatywy takie jak „Nie marnuj jedzenia. Podziel się” podnoszące świadomość i konsekwencje konsumpcjonizmu.
2. Banki Żywności: Organizacje te przekazują niesprzedane produkty potrzebującym, co zmniejsza straty.
3. Regulacje prawne: W niektórych krajach wprowadzono nakazy przekazania niesprzedanej żywności na cele charytatywne, co oznacza, że ​​jest to możliwe również w Polsce.

Co robić, by nie marnować żywności?

• Planuj zakupy i przygotowuj listy.
• Skorzystaj z aplikacji pomagających monitorować daty produktów (np. Too Good To Go).
• Kreatywnie wykorzystuj resztki w kuchni.

W Polsce świadomość marnowania żywności rośnie. Rząd, wspólnie z organizacjami ekologicznymi, pracuje nad inicjatywami mającymi na celu redukcję odpadów i ulepszenie systemów recyklingu. Kampanie publiczne koncentrują się na lepszym zarządzaniu żywnością, od właściwych wielkości porcji po edukowanie konsumentów na temat bardziej efektywnego przechowywania żywności i kreatywnego wykorzystywania resztek.

W trakcie wykładu uczestniczki mogły się zapoznać z literaturą dostępną w bibliotece mówiącą o zdrowym i oszczędnym gotowaniu. Po części teoretycznej przyszedł czas na praktykę i przygotowanie potraw z wykorzystaniem wszystkich zakupionych składników.

 

 

 

 

 

 

Drugie warsztaty dla najmłodszych -Klimatycznie w bibliotece KPO

 

Zajęcia rozpoczęły się od wprowadzenia uczniów z Publicznej Szkoły Podstawowej w Przyłęku w temat Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDG) – globalnego programu, który ma na celu poprawę jakości życia, ochronę środowiska i równość na świecie. Dzieci zostały zachęcone do aktywnego uczestnictwa i do zadawania pytań, by lepiej zrozumieć, jak mogą przyczynić się do realizacji tych celów w swoim codziennym życiu.

Poszukiwanie informacji o problemach związanych z celami zrównoważonego rozwoju w książkach:

Po krótkiej prezentacji, dzieci podzieliły się na dwuosobowe zespoły  i otrzymały zadanie poszukiwania informacji w książkach dotyczących różnych aspektów zrównoważonego rozwoju, takich jak zmiany klimatyczne, edukacja, zdrowie, równość płci czy czysta energia. Każda zespół miał za zadanie znaleźć  problemy z jakimi obecnie boryka się świat i który z celów byłby odpowiedzią na ten problem. Dzięki temu młodzi uczniowie mogli w praktyczny sposób zgłębić temat oraz podzielić się swoimi odkryciami z resztą grupy.

Quiz z wiedzy o Celach Zrównoważonego Rozwoju (CRZ):

Kolejnym punktem programu był quiz wiedzy o Celach Zrównoważonego Rozwoju. Pytania były dostosowane do wieku uczestników, a pytania dotyczyły  SDG, jak i bardziej szczegółowych kwestii, które dzieci miały okazję odkrywać wcześniej. Uczestnicy mieli okazję wykazać się swoją wiedzą, a najlepsi zostali nagrodzeni drobnymi upominkami.

Gra memory o celach zrównoważonego rozwoju:

Po quizie, dzieci wzięły udział w grze memory, której celem było dopasowanie ilustracji do nazw Celów Zrównoważonego Rozwoju. Gra polegała na odszukaniu par, które odpowiadały poszczególnym celom, takim jak "Zrównoważony rozwój miast i osiedli", "Edukacja wysokiej jakości" czy "Działania na rzecz klimatu". Dzięki tej zabawie dzieci w przystępny sposób utrwaliły wiedzę na temat celów, rozwijając jednocześnie swoją pamięć i koncentrację.

Warsztat: Zakładanie ogrodu w słoiku:

Na zakończenie zajęć dzieci wzięły udział w kreatywnym warsztacie ogrodniczym, w ramach którego każde z nich stworzyło własny ogród w słoiku. Był to sposób na pokazanie, jak w prosty sposób można zadbać o naturę, nawet w domowych warunkach. Dzieci miały do dyspozycji różne rośliny, kamienie, ziemię oraz inne materiały, by stworzyć mini ekosystem w zamkniętym słoiku. Podczas warsztatu dzieci dowiedziały się, jak ważna jest dbałość o rośliny i jak ich uprawa może wpłynąć na poprawę jakości powietrza oraz wspierać zrównoważony rozwój.

Podsumowanie zajęć:

Zajęcia miały na celu nie tylko edukację na temat Celów Zrównoważonego Rozwoju, ale także rozwijanie umiejętności współpracy, kreatywności i odpowiedzialności za środowisko. Dzieci, uczestnicząc w grach, quizach i warsztatach, miały okazję nie tylko poznać te ważne globalne cele, ale także zacząć myśleć, jak mogą przyczynić się do ich realizacji w swoim codziennym życiu. Wspólna praca i zabawa pozwoliły na przyswojenie wiedzy w sposób angażujący, twórczy i przyjemny.

Żyjemy zgodnie z porami roku cz.2 - Klimatycznie w bibliotece KPO

 Spotkanie z zielarką to wyjątkowa okazja do poznania tajników ziołolecznictwa i naturalnych produktów, które mogą mieć szerokie zastosowanie w codziennym życiu. Podczas warsztatów uczestnicy mieli szansę zapoznać się z różnorodnymi metodami wykorzystania ziół i roślin, tworzenia własnych wyciągów, octów i przypraw, a także na własne ręce doświadczyć radości tworzenia naturalnych produktów.

1. Naturalne produkty: oleje, wyciągi, octy

Warsztaty rozpoczęły się od krótkiego wprowadzenia do świata naturalnych produktów, takich jak oleje roślinne, wyciągi oraz octy. Zielarka opowiedziała o ich właściwościach zdrowotnych i kosmetycznych, jak również o sposobach ich pozyskiwania w domu. Uczestnicy dowiedzieli się, jak ważne są oleje roślinne – np. z pestek winogron, z oliwek, czy z wiesiołka – oraz jak wykorzystywać je w pielęgnacji skóry i włosów. Omówiono również różne metody przygotowywania wyciągów z ziół, które mogą być używane w medycynie naturalnej lub jako dodatki do potraw.

2. Herbatka z gojnika

Uczestnicy mogli spróbować herbatki z gojnika. Gojnik, znany ze swoich właściwości leczniczych, jest rośliną, która pomaga w leczeniu przeziębień, kaszlu oraz wzmacnia odporność. Herbatka z gojnika jest aromatyczna, a jej właściwości zdrowotne docenią osoby szukające naturalnych sposobów na poprawę zdrowia.

3. Przygotowanie owoców do stworzenia octu

Następnie zielarka pokazała, jak przygotować owoce do stworzenia octu. Zielarka wyjaśniła krok po kroku, jak przygotować owoce do fermentacji, jakie składniki dodać, aby ocet był jak najbardziej aromatyczny i zdrowy, oraz jakie owoce najlepiej nadają się do tego celu. Uczestnicy samodzielnie stworzyli swoje własną kompozycje octów, które będą mogły dojrzewać i później być wykorzystywane w kuchni.

4. Przepis na ocet i musztardę z owoców wyjętych z octu

Po przygotowaniu octu, zielarka podzieliła się przepisem na musztardę z owoców wyjętych z octu. To bardzo ciekawy sposób na wykorzystanie owoców, które pozostały po fermentacji. Musztarda ta, dzięki zawartości owocowego octu, ma delikatny, ale wyrazisty smak, który nadaje się idealnie do sałatek, mięs czy kanapek. Uczestnicy nauczyli się, jak łączyć owoce z octu z innymi składnikami, takimi jak miód oraz gorczyca, przyprawy czy zioła, aby uzyskać wyjątkową musztardę o naturalnym smaku.

5. Spacer po okolicy i poznanie otaczających ziół

Po części teoretycznej i praktycznej przyszedł czas na spacer w najbliższej okolicy, gdzie zielarka oprowadziła uczestników, pokazując rosnące dziko zioła i rośliny, które mają właściwości lecznicze lub kulinarne. W trakcie spaceru uczestnicy dowiedzieli się, jak rozpoznać zioła, takie jak krwawnik, pokrzywa, rumianek czy babka lancetowata. Zielarka tłumaczyła, jak te rośliny mogą być wykorzystywane do przygotowywania naparów, maści, wyciągów, a także do celów kulinarnych.

6. Wykonanie soli ziołowej z igieł sosny oraz krwawnika

Podczas warsztatów uczestnicy mieli okazję stworzyć sól ziołową z igieł sosny i krwawnika. Zielarka pokazała, jak stworzyć aromatyczną mieszankę, która będzie idealna do przyprawiania potraw. Sól ziołowa z dodatkiem igieł sosny i krwawnika ma nie tylko wspaniały smak, ale także właściwości zdrowotne – pomaga w walce z przeziębieniami, wspomaga układ oddechowy i poprawia odporność organizmu.

7. Chipsy z babki lancetowatej

Kolejną ciekawą aktywnością była produkcja chipsów z babki lancetowatej. Uczestnicy dowiedzieli się, jak przygotować smaczne i zdrowe przekąski. Babka lancetowata to zioło znane z właściwości przeciwzapalnych i wspomagających układ oddechowy, więc chipsy te były nie tylko smaczne, ale i korzystne dla zdrowia.

8. Podpłomyki z pesto

 

9. Podsumowanie warsztatów

Spotkanie z zielarką było nie tylko edukacyjne, ale także inspirujące. Uczestnicy nauczyli się, jak w prosty sposób korzystać z darów natury do tworzenia własnych, zdrowych produktów w domu. Warsztaty pokazały, jak ważne jest korzystanie z roślin w sposób zrównoważony i odpowiedzialny, a także jak przyjemne i satysfakcjonujące może być tworzenie naturalnych produktów na własną rękę. Dzięki tej wiedzy uczestnicy będą mogli samodzielnie eksperymentować w kuchni i ogrodzie, korzystając z dobrodziejstw natury.

Warsztaty plecionkarskie

Warsztaty plecionkarskie
Realizacja dwudniowych warsztatów w terminach:
27.11.2024 oraz 28.11.start godz.12:00 - I grupa
06.12.2024 oraz 07.12.2024 start godz. 12:00 - II grupa
w GBP w Przyłęku

• Techniki plecionkarskie.
• Tworzenie przedmiotów z naturalnych materiałów.
• Zachowanie tradycyjnych umiejętności
• rzemieślniczych.
• Promowanie korzystania z odnawialnych surowców.

Zapisy w placówkach bibliotecznych
lub telefoniczne 486773038

 

Pierwszy warsztat "Żyjemy zgodnie z porami roku" - KPO 2024

 

W ramach realizowanego przedsięwzięcia pn. Klimatyczne w bibliotece odbyło się pierwsze spotkanie z Justyną Pargieła zielarzem-fitoterapeutą i naturopatą. uczestnikom spotkania prowadząca nakreśliła tematykę poszczególnych spotkań oraz odpowiedziała na najpilniejsze pytania. Adepci zapoznali się również z wydawnictwami dostępnymi w bibliotece związanymi z walorami leczniczymi roślin i ich uprawą. Następnie uczestnicy przeszli na działkę obok biblioteki w Grabowie nad Wisłą, aby rozpocząć tworzenie ogrodu ziołowego. Praca przy tworzeniu rabat ziołowych był świetnym pomysłem, który pozwolił również uczestnikom na zgłębianie tajemnic roślin leczniczych oraz dostarczy wielu korzyści zdrowotnych i praktycznych.

Oto jak możemy zacząć:

Zakładanie ogródka z ziołami

Ogródek ziołowy to doskonałe miejsce do uprawy roślin, które można wykorzystać do przygotowywania naparów, maści czy olejków eterycznych. Wymaga on odpowiedniego planowania i troski o rośliny.

Wybór lokalizacji:

• Miejsce nasłonecznione: Większość ziół potrzebuje dużo słońca (przynajmniej 6 godzin dziennie).

• Podstawowe narzędzia: Nożyczki, sekator, szpadel, taczka do ziemi, konewka do wody.

• Dobrej jakości gleba: Zioła rosną najlepiej w glebie przepuszczalnej, o neutralnym pH. Można ją wzbogacić kompostem, by zapewnić roślinom odpowiednie warunki.

• Ochrona przed wiatrem: Jeśli mieszkasz w regionie, gdzie często wieje, zadbaj o osłony, które ochronią delikatniejsze rośliny.

Wybór ziół:

W zależności od twoich preferencji i celów (lecznicze, kulinarne, kosmetyczne) możesz wybrać różne zioła. Oto przykłady roślin, które warto uprawiać w ogrodzie:

• Mięta (najlepiej uprawiana w donicach, ponieważ może zdominować ogródek)

• Bazylia – świetna do potraw, ale również ma właściwości zdrowotne.

• Lawenda – doskonała na olejki eteryczne i uspokajające napary.

• Melisa – uspokajająca, wspomaga trawienie.

• Rumianek – działa kojąco na skórę i układ pokarmowy.

• Szałwia – pomocna przy problemach z gardłem.

• Tymianek – pomocny przy infekcjach dróg oddechowych.

• Nagietek – na maści i kremy łagodzące podrażnienia.

Jak zacząć:

1. Przygotowanie rabaty: Gromadzimy gałęzie wikliny, leszczy i brzozy, z której wyplatamy koło o średnicy 1,5 do 2 m. Pamiętamy, aby po wbiciu palików po obwodzie koła., gałęzie którymi wyplatamy zaczynać od wewnętrznej strony koła. Drugą warstwę zaczynamy naprzemiennie w odniesieniu do pierwszej. Czynność powtarzamy do uzyskania porządanej wysokości.

2. Przygotowanie podłoża: Dno rabaty wykładamy tekturą (dbamy aby była bez plastiku tj. ewentualnej taśmy klejącej). Następnie układamy gałęzie i spróchniałe resztki roślinne oraz jesienią liście drzew liściastych. Następnie wysypujemy na wierz ziemię, dbamy o to, aby gleba była dobrze spulchniona.

3. Wysadzanie roślin i siew nasion: W przygotowaną rabatę wysadzamy przygotowane zioła i można również siać w niej bezpośrednio do gruntu nasiona.

4. Pielęgnacja roślin: Regularnie podlewaj, ale unikaj nadmiaru wody. Większość ziół nie lubi „mokrych nóg”. Pamiętaj o przycinaniu roślin, aby zachować ich kształt i pobudzić wzrost.

5. Zbiory: Zioła zbiera się najczęściej w momencie, gdy rośliny są w pełnym rozwoju, tuż przed kwitnieniem. Zbieraj je rano, po obeschnięciu rosy. Zbieraj tylko zdrowe rośliny i unikaj roślin zanieczyszczonych pestycydami. Najlepsze do zbioru są młodsze części roślin, które zawierają najwięcej cennych substancji.

6. Ochrona nasadzeń: Jesienią można nasze rabaty obsypać grubą warstwą liści drzew owocowych, a na wiosnę przysypać ją świeżą warstwą gleby.

Bezpieczeństwo

Pamiętaj, że nie wszystkie zioła są bezpieczne w każdej postaci. Przed zastosowaniem jakichkolwiek ziół, szczególnie do celów leczniczych, dobrze jest skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli bierzesz jakiekolwiek leki lub masz problemy zdrowotne.

Założenie ogrodu ziołowego to fantastyczny sposób na połączenie pasji z praktycznym wykorzystaniem roślin. Pracując w ogrodzie, będziesz mógł korzystać z dobrodziejstw natury przez cały rok, a tworzenie własnych preparatów z ziół to nie tylko relaksująca forma spędzania czasu, ale również sposób na poprawę zdrowia i samopoczucia.